نماد مجلس نمایندگان کشور بلژیک
معرفی کشور بلژیک

بلژیک (به فرانسوی: Belgique)  کشوری‌است در غرب اروپا . پایتخت آن بروکسل است . بلژیک در شمال با هلند ، در شرق با آلمان ، در جنوب شرقی با لوکزامبورگ ، در جنوب با فرانسه و از شمال غربی با دریای شمال مجاور است .
خط جدایی فرهنگی ژرمن‌ها و رومی‌زبانان از میانه‌های کشور بلژیک می‌گذرد . در ۶۰٪ از مناطق بلژیک ، زبان هلندی (گویش فلاندری) صحبت می‌شود و فرانسوی در ۴۰٪ مناطق جنوبی مثل والونی صحبت می‌شود و در منطقه پایتخت (بروکسل) هر دو زبان در نهادهای دولتی رایج است . کمتر از ۱٪ مردم بلژیک آلمانی‌زبان‌اند و در شرق کشور زندگی می‌کنند . این گوناگونی زبانی تاکنون باعث تنش‌های سیاسی بسیاری در کشور بلژیک بوده و در دوره‌هایی همچنان یکپارچگی این کشور را تهدید می‌کند .
نام بلژیک از نام لاتین که برای اکثر بخش‌های شمالی منطقه گفل‌نشین استفاده می‌شد یعنی «گاولیا بلژیکا» گرفته شده ‌است . این نام لاتین خود برگرفته از گروهی از قبایل سلت است که قبیله بلژها نام داشتند . به لحاظ تاریخی ، بلژیک قسمتی از کشورهای فروبوم بوده که شامل هلند و لوکزامبورگ نیز می‌شده ‌است و پیشترها نواحی گسترده‌تری را نسبت به گروه کشورهای بنلوکس امروزی دربر می‌گرفته ‌است .
بلژیک از پایانه‌های سده‌های میانه تا سدهٔ هفدهم ، کانون بازرگانی و فرهنگی پر رونقی به شمار می‌رفته ‌است . از سدهٔ شانزدهم تا انقلاب بلژیک در سال ۱۸۳۰، بلژیک در دوره‌ای که هلند شمالی نام داشت ، محل جنگ‌های بسیاری بود که بین قدرت‌های اروپایی در می‌گرفت ، و با عنوان «میدان جنگ اروپا» لقب گذاری شده بود . اخیراً بلژیک عضو برجسته‌ای از اتحادیه اروپا به شمار می‌رود و مانند دیگر اعضاء اصلی سازمان‌های بین‌المللی ، مثل ناتو ، میزبان مرکز فرماندهی آن بوده‌ است .
تاریخ
بیش از دو هزار سال پیش ، ناحیه‌ای که اینک بلژیک خوانده می‌شود ، دارای جمعیت زیادی بوده و تنش‌های فرهنگی و سیاسی فراوانی را شاهد بوده‌ است . اولین حرکت مستند شده مردمی تصرف منطقه توسط جمهوری روم ، در قرن اول بعد از میلاد مسیح بود که تا سدهٔ پنجم توسط آلمانی‌ها ، فرانکها ادامه پیدا کرد . فرانکها پادشاهی مروونژیان را تثبیت کردند که در سدهٔ هشتم پادشاهی کارولنژیان نام گرفت . در طی قرون وسطی ، کشورهای فروبوم به چندین ایالت فئودال کوچک تقسیم شدند . بسیاری از آنان در طی قرون چهاردهم و پانزدهم توسط خاندان برگندی با عنوان هلند برگندین متحد گشتند . این ایالات در قرن پانزدهم استقلال بیشتری یافتند و پس از آن ایالات هفده گانه نام گرفتند .
تاریخ بلژیک را می‌توان از قرن شانزدهم از تاریخ اسکاندیناوی تفکیک کرد . جنگ هشتاد ساله (۱۶۴۸-۱۵۶۸) ، ایالات هفده گانه را به جمهوری هفت ایالات متحده در شمال و هلند جنوبی در جنوب تقسیم کرد . ایالات جنوبی توسط هابسبرگ اسپانیایی ، آستریایی با موفقیت قانونگذاری شد . تا زمان استقلال ، هلند جنوبی توسط بسیاری از متصرفان فرانسوی بازدید شد و محل بسیاری از جنگهای فرانسه – اسپانیا و فرانسه - استریا در قرون هفده و هجده بود . در پی جنگهای انقلاب فرانسه : نبرد ۱۷۹۴ در جنگهای انقلاب فرانسه ، مناطقی از اسکاندیناوی که هرگز تحت اختیار هبسبرگ نبودند ، مانند اسقف ارباب توسط فرانسه اشغال شدند و نقش اسپانیایی‌ها و استریایی‌ها در منطقه پایان یافت . الحاق مجدد اسکاندیناوی پادشاهی متحده هلند در پایان اولین امپراطوری فرانسه در ۱۸۱۵ اتفاق افتاد .
انقلاب ۱۸۳۰ بلژیک موجب تثبیت استقلال کاتولیکها و بیطرف شدن بلژیک تحت حکومتی موقتی شد . از زمان انتصاب لئوپولد اول به عنوان پادشاه در سال ۱۸۳۱ بلژیک دارای یک نظام سلطنتی قانون اساسی و دموکراسی پارلمانی شد . در میان دوره استقلال و جنگ جهانی دوم ، سیستم دموکراتیک از حکومت معدودی از ثروتمندان ناشی گشت که با دو حزب اصلی مشخص می‌گشتند . کاتولیکها و لیبرال‌ها ، برای دستیابی به یک سیستم هماهنگ که سومین حزب را شامل می‌شد ، حزب کارگری و نقش قدرتمند اتحادیه بازرگانی . در اصل ، فرانسوی ، که زبتن سازگار شده اشراف و بورژواها بود ، زبان رسمی و اداری به شمار می‌رفت .
این کشور تا این زمان با یک سیستم دو زبانه هلندی – فرانسوی گسترش یافته‌ است . کنفرانس برلین در سال ۱۸۸۵ با پیمان استعمار کنگو با پادشاه لئوپولد دوم به عنوان املاک شخصی اش موافقت کرد و آن را ایالت آزاد کنگو نامید . در سال ۱۹۰۸، کنگو به عنوان مستعمره به کشور بلژیک واگذار گردید و از آن زمان به بعد کنگو بلژیک نامیده شد . بیطرفی بلژیک در سال ۱۹۱۴، در زمانی که آلمان بلژیک را به عنوان بخشی از نقشه شلیفن مورد حمله قرار داد . مستعمره‌های سابق آلمان ، روآندا و اوروندی - که امروزه ووآندا و بروندی نامیده می‌شوند توسط کنگو بلژیک در سال ۱۹۱۶ تصرف شد . در سال ۱۹۲۴ این مناطق توسط اتحادیه ملل تحت اختیار بلژیک درآمدند . بار دیگر بلژیک توسط آلمان‌ها در سال ۱۹۴۰ طی یک یورش وحشیانه مورد حمله قرار گرفت . تا زمستان سال ۴۵-۱۹۴۴ که توسط نیروی متفقین آزاد شد تحت اشغال قرار داشت . کنگو بلژیک استقلالش را طی بحران کنگو در سال ۱۹۶۰ به دست آورد و روآندا اوراندی در سال ۱۹۶۲ مستقل شد .
بعد از جنگ جهانی دوم بلژیک به نیروهای ناتو پیوست و همراه با هلند و لوگزامبورگ گروه ملل بنلوکس را تشکیل داد . بلژیک همچنین یکی از شش عضو پایه‌گذار اتحادیه اروپایی فولاد و ذغالسنگ تأسیس شده در سال۱۹۵۱، اتحادیه اقتصادی اروپایی تشکیل شده در سال ۱۹۵۷ و اتحادیه انرژی اتمی اروپایی می‌باشد . بلژیک میزبانی فرماندهی ستاد مرکزی ناتو بر عهده دارد و همچنین بخش مهمی از نهادها و مؤسسات اتحادیه اروپاست که شامل هیئت اروپایی ، شورای اتحادیه اروپا و جلسات فوق العاده پارلمان اروپا بعلاوه بخشی از موسساتش می‌باشد . در طول قرن بیستم و به طور اخص از جنگ جهانی دوم تاریخ بلژیک به سرعت تحت تأثیر دو کمیته اصلی خودگردان آن قرار گرفته ‌است . این دوره شاهد افزایش کشمکش‌های فرقه‌ای بوده ‌است و اتحاد ایالات بلژیک تحت بررسی قرار گرفته‌ است .
از طریق اصلاحات قانون اساسی در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، تقسیم نواحی کشور به ایجاد نظامی سه ردیفه منجر شد : فدرالیسم ، انجمن زبان شناختی و دولت منطقه‌ای ، مصالحه برای کاستن کشمکش‌های زبانی . امروزه این نهادهای فدرال قدرت قانونی بیشتری نسبت به پارلمان دو مجلس شورا و سنا کسب کرده‌اند در حالی که دولت ملی هنوز تقریبآ تمام مالکیت را کنترل می‌کند ، بیش از ۸۰ درصد از دارایی‌های انجمن زبان شناختی و دولت منطقه‌ای و صد در صد تأمین اجتماعی .
جغرافیا ، آب و هوا و محیط زیست
بلژیک با ۳۰۵۲۸ کیلو متر مربع (۱۱۷۸۷ مایل مربع) سه منطقه جغرافیایی مهم دارد : دشت ساحلی در شمال غربی ، فلات مرکزی و کوه‌های آردن در جنوب شرقی . دشت ساحلی عمدتآ شامل تپه‌های شنی و پفلدرها (زمین‌های خشک‌شده از دریا) می‌شوند . اراضی پست کنار دریا نواحی ای از زمین ، نزدیک و یا زیر سطح دریا هستند که از دریا به جا مانده و یا اراضی داخلی بیشتری که از کانال‌ها زهکشی شده و توسط خاکریزها محافظت شده‌اند . منطقه جغرافیایی دوم ، زمین‌هایی‌است که در نواحی دورتر قرار دارد . این یک منطقه روان ، و پیش رونده ‌است که دره‌های حاصلخیز را در برمی‌گیرد و توسط زهکشی‌های متعددی آبیاری می‌شود . در آینجا همچنین می‌توان زمین‌های سخت تری را یافت که شامل غارها و تنگه‌های کوچک می‌شود .
سومین منطقه جغرافیایی ، که آردن نامیده می‌شود ، ناهموارتر از دو مورد اولی ‌است . انبوه جلگه‌های جنگلی ، که بسیار صخره‌ای ‌است و برای کشاورزی چندان مناسب نمی‌باشد ، و تا فرانسه شمالی وسعت یافته‌اند . در آینجا ، می‌توان بسیاری از نمونه‌های حیات وحش بلژیک را یافت . مرتفع‌ترین نقطه بلژیک ، signsl de Boglange  در این منطقه در ۶۹۴ متری (۲٫۲۷۷ فوت) واقع شده ‌است . آب و هوای در بلژیک ، معتدل دریایی ‌است ، همراه با میزان بارندگی زیاد در تمام فصول (طبقه بندی آب و هوایی کپن) . میانگین دمای هوا برابر با ۳درجه سلسیوس در ژانویه ، و ۱۸ درجه سلسیوس در ژوئیه و میانگین میزان بارندگی ۶۵ میلیمتر در ژانویه و ۷۸ میلیمتر در ژوئیه می‌باشد .
به دلیل تراکم بالای جمعیت و مکان در مرکز اروپای شرقی ، بلژیک با مشکلات محیطی مهمی روبه‌روست . در گزارش سال ۲۰۰۳ گفته می‌شود آب رودخانه‌های بلژیک جزء کم کیفیت‌ترین آب‌های اروپاست و در پایین‌ترین رده فهرست ۱۲۲ کشوریست که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند .
جمعیت‌شناسی
تراکم جمعیت بلژیک (۳۴۲ نفر در هر کیلومتر یا ۸۸۶ نفر در هر مایل مربع) یکی از بالاترین تراکمات جمعیت بعد از هلند و بعضی ابرایالات مانند موناکو در اروپاست . پر تراکم‌ترین مناطق از نظر جمعیت در اطراف بروکسل قرار دارند ، شهرهای پرتراکمی مانند آنتورپ ، خنت و موون که به نام الماس فلاندری معروف اند و مراکز شهری مهم دیگری مانند لیژ ، شارلوآ ، مونز ، کورتریک ، بروژ ، هسلت و شهر نامور . شهر آردنس کمترین تراکم جمعیت را داراست . آمار سال ۲۰۰۵ جمعیت منطقه فلاندری را در حدود ۶۰۴۳۱۶۱، والونی ۳۳۹۵۹۴۲ و بروکسل را ۱۰۰۶۷۴۹ نشان می‌دهد .
مناطق زبانی بلژیک : هلندی (فلاندری) - فرانسوی - آلمانی – بروکسل - پایتخت ( فرانسوی و هلندی )
در حدود ۵۸ درصد از جمعیت کشور هلندی زبان ، ۴۱ درصد فرانسه زبان و کمتر از یک درصد آلمانی زبانند . بروکسل ، با ۸ درصد از جمعیت کشور ، به طور رسمی دو زبانست . (فرانسه-هلندی) . بروکسل از شهری عمدتاً هلندی زبان هنگامی که ایالت بلژین در سال ۱۸۳۰ با زبان رسمی فرانسوی در آن زمان به استقلال رسید ، نشات گرفت . اکثریت عظیمی از جمعیتش (در حدود ۸۵ تا ۹۰٪ محاسبه شده که به طور دقیق نمی‌توان گفت چراکه آمار دقیقی در دست نیست) تحت عنوان ضد فرانسه ثبت شده‌اند ، این میزان از جمعیت شامل تعداد زیادی از شهروندان خارجی بروکسل است که زبان فرانسه را به عنوان زبان دوم (بعد از زبان مادری شان) یا زبان اصلی انتخاب نموده‌اند .
هم هلندی زبانان و هم فرانسه زبانان بلژیکی تفاوتهای جزئی در لغت و معنا با لهجه‌های زیادی که در هلند و فرانسه صحبت می‌شوند دارند . بسیاری از مردم هنوز می‌توانند به لهجه‌های زبان هلندی صحبت کنند . اما در مورد زبان والونیایی می‌توان گفت که اغلب بیشتر توسط افراد مسن صحبت و فهمیده می‌شود . این لهجه‌ها همراه با لهجه‌های دیگری مثل زبان پیکاردیایی یا لیمبورخی در زندگی روزمره به کار برده نمی‌شود .
در حدود  ۸۶٪ از جمعیت بلژیکی دارای ملیت بلژیکی هستند . ۹٪ (بر اساس تعداد) ایتالیایی ، مراکشی ، فرانسوی ، ترکی یا هلندی هستند و  ۵٪ یکی از ملیت‌های دیگر را دارا می‌باشند .

بلژیک در یک نگاه

زبان : -

دين : -

جمعيت : -

تعداد توریست : -

معرفی اجمالی

پایتخت : بروکسل

حکومت : -

تعطیل ملی : -

احزاب سیاسی : -

ساختار دولتی

واحد پول : -

شرکاء تجاری : -

کشاورزی : -

صنعت : -

رشد اقتصادی : -

ساختار اقتصادی

خط تلفن : -

همراه : -

کاربر اینترنت : -

شناسه اینترنت : -

سایت : -

ساختار ارتباطات

مساحت : -

آب و هوا : -

همسایه ها : -

منابع طبیعی : -

اختلاف ساعت : -

ساختار جغرافیایی

خطوط نفت : -

زمینی : -

راه آهن : -

آبی : -

فرودگاه : -

ساختار حمل و نقل
شهرهای مهم بلژیک
railway station

railway station جزئیات

Rozenhoedkaai

Rozenhoedkaai جزئیات

The royal palace

The royal palace جزئیات

Town hall

Town hall جزئیات

Kruis gateway

Kruis gateway جزئیات

Tournai

Tournai جزئیات

castle court

castle court جزئیات